باز ای الهه ناز......... با دل من بساز
کین غم جانگداز......... بــرود ز بـــرم
گر دل من نیاسود .......... از گنــــاه تــو بود
بیــــا تا ز ســـر.......... گــــنهت گذرم
باز می کنم دست یاری ......... بـــــــه ســــــویـت دراز
بیا تا غم خود را .......... بـا راز و نـــــیاز
ز خاطر ببرم

گر نکند تیر خشمت ......... دلـــم را هــــــــــدف
به خدا همچو مرغی ........ پُر شــــور و شـــعف
به سویت بپرم
آن که او به غمت دل بندد چون من کیست؟
ناز تو بیش از این بهر چیست؟
تو الهه نازی در بزمم بنشین ........ من تو را وفادارم بیا که جز این
نباشد هنرم
این همه بی وفایی ندارد ثمر ........ به خدا اگر از من نگیری خبر
نیابی اثرم