آهنگساز : غلامحسین درویش خان
شاعر : ملک الشعرا بهار
دستگاه : شور (افشاری)
شعر متناسب با نت داده شده
******
باد خـــزان وزان شد
چهره ی گل نهان شد
طلایه ی لشگر خزان
از دو طرف عیان شد
چو ابر بهمن ز چشم من
چشمه ی خون روان شد
ناله ها مرغ ســـحر از غم آشیان زد
آشیان سوخته بین مشعله درجهان زد
خدای من مشعله در جهان زد
در این زمستان به هر شبستان آه
توانـگران راحت و شاد و خندان
فـــقیر و عریان، فـــتاده گریان آه
گرسنه در بستر برف و بوران
فــــغان و زاری سیاه و كــاری
وه چـــــه کنم از غم بی قراری
تا به کــــی کشیم ذلت و بیماری
بیا ماه من رویم از این ورطه ی جان سپاری
شعر متناسب با اجرای محمدرضا شجريان
******
باد خـــزان وزان شد
چهره ی گل نهان شد
طلایه ی لشگر خزان
از دو طرف عیان شد
چو ابر بهمن ز چشم من
چشمه ی خون روان شد
ناله ها مرغ ســحر در غم آشیان زد
آشیان سوخته ديد مشعله درجهان زد
خدای من مشعله در جهان زد
خــــــــدا خـــــــــدا داد داد
زدست اســتاد داد آه
كه بسته رخ شاهد مهلقا را
فــــــغان و فـــــــريـاد وای
ز جور صياد وای آه
كـه داده فـتوای فـنای ما را
سوی بيدلان نــــظر نداری
وز اسير خود خـــبر نداری
وه چه کنم از غم بی قراری
خسته شد دگر ديده ز بيداری
بیا ماه من رویم از این ورطه ی جان سپاری
چهره ی گل نهان شد
طلایه ی لشگر خزان
از دو طرف عیان شد
چو ابر بهمن ز چشم من
چشمه ی خون روان شد
ناله ها مرغ ســـحر از غم آشیان زد
آشیان سوخته بین مشعله درجهان زد
خدای من مشعله در جهان زد
در این زمستان به هر شبستان آه
توانـگران راحت و شاد و خندان
فـــقیر و عریان، فـــتاده گریان آه
گرسنه در بستر برف و بوران
فــــغان و زاری سیاه و كــاری
وه چـــــه کنم از غم بی قراری
تا به کــــی کشیم ذلت و بیماری
بیا ماه من رویم از این ورطه ی جان سپاری
شعر متناسب با اجرای محمدرضا شجريان
******
باد خـــزان وزان شد
چهره ی گل نهان شد
طلایه ی لشگر خزان
از دو طرف عیان شد
چو ابر بهمن ز چشم من
چشمه ی خون روان شد
ناله ها مرغ ســحر در غم آشیان زد
آشیان سوخته ديد مشعله درجهان زد
خدای من مشعله در جهان زد
خــــــــدا خـــــــــدا داد داد
زدست اســتاد داد آه
كه بسته رخ شاهد مهلقا را
فــــــغان و فـــــــريـاد وای
ز جور صياد وای آه
كـه داده فـتوای فـنای ما را
سوی بيدلان نــــظر نداری
وز اسير خود خـــبر نداری
وه چه کنم از غم بی قراری
خسته شد دگر ديده ز بيداری
بیا ماه من رویم از این ورطه ی جان سپاری